#204: Bij antidepressiva afbouwen hoort ook een ander leven

Als je antidepressiva gaat afbouwen is het logisch dat je je slechter gaat voelen. Niet alleen door eventuele ontrekkingsverschijnselen, maar ook doordat je oorspronkelijke, echte gevoel terugkomt. Je kan eindelijk weer aanvoelen wat je echte emoties zijn, en zaken zoals stress, nervositeit, sombere gedachten en spanningen kunnen terugkomen.

Hierdoor is het zo ontzettend moeilijk om aan te voelen welke verschijnselen nou onttrekkingsverschijnselen zijn en welke er nou eigenlijk “normaal” zijn. Het kan ook erg teleurstellend zijn dat het afbouwen van antidepressiva helemaal niet goed voelt. En dat klopt, het voelt ook niet goed.

Het voelt alleen goed als het écht goed met je gaat. Maar met wie gaat het nou eigenlijk echt goed? Kijk eens naar al die mensen om je heen die helemaal geen antidepressiva gebruiken: ook zij hebben last van spanningen, angsten, nervositeit, overbelasting, somberheid, etc.

Iedereen voelt zich klote

Of het nou werk, gezin, familie, relaties, economische of sociale omstandigheden zijn die hiertoe leiden, er zijn maar weinig mensen die zich écht lekker en prima voelen. Vergeet ook niet de hoeveelheden koffie, alchohol, supplementen en andere zooi die mensen dagelijks innemen om zich beter te voelen. Met daarbij nog de telefoonverslaving, prikkelverslaving, binge watching, binge gaming en binge eating die voor de nodige prettige gevoelsprikkels moeten zorgen.

Is er überhaupt nog iemand die op een normale, natuurlijke wijze, kalm en tevreden, het leven leidt, zonder al deze “maatregelen” voor een beter gevoel te moeten nemen?

Het is dus heel normaal dat je je eigenlijk helemaal niet goed gaat voelen als je antidepressiva gaat afbouwen. En dit werkt in het voordeel van de farmaceuten die antidepressiva verkopen. Net zoals illegale drugs zorgen ook deze middelen voor een goed gevoel, terwijl het niet goed met je gaat.

Als je je goed wil gaan voelen is het volgens mij een betere strategie om een beter leven te gaan leiden. Zorg dat stress uit je leven wordt verbannen, eet en beweeg gezond, gooi alles radicaal om, en kies alleen nog maar voor jezelf. Dit alles is natuurlijk heel veel werk en enorm tijdrovend. Bovendien is het doodeng. Want wie durft nou zijn relatie af te breken, zijn baan op te zeggen, ergens anders te gaan wonen en ongezonde vriendschappen af te kappen?

Het is dus vele, vele malen makkelijker om dan maar gewoon een pilletje te nemen. En deze “easy way out” wordt ons aangeboden door de huisarts en vergoed door zorgverzekeraars. Dus waarom niet? Maar het innemen van deze pillen zorgt niet voor genezing van de stress of voor verbetering van de omstandigheden.

Doorgaan

Als je dan na een paar jaar weer van deze middelen af wil dan merk je dat er eigenlijk niets veranderd is. Het is dan dus veel makkelijker om méér antidepressiva in te gaan nemen of in elk geval de plannen om te stoppen maar even uit te stellen.

En zo kan je jaren doorgaan. Doorgaan met ongezond leven. Doorgaan met de roofbouw op je lichaam een geest. Dit wordt nu zó normaal gevonden dat zelfs behandelaars zeggen dat je “een stofje in je hersenen mist”, dat door de antidepressiva mooi kan worden aangevuld. Maar je mist helemaal geen stofje. Je mist een normaal en gezond leven. Dat stofje wordt gewoon automatisch door het lichaam aangemaakt zodra je op een gezonde, gebalanceerde manier leeft.

Begrijp me niet verkeerd: antidepressiva kunnen het leven van ernstig depressieve mensen weer leefbaar maken. Het staat buiten kijf dat ze ook goed doen voor vele patiënten die door depressieve stoornissen niet kunnen functioneren. Maar bij (over-)spanning, burnout en nervositeit zijn andere oplossingen misschien betere oplossingen en zijn antidepressiva misschien wel helemáál geen oplossing. Antidepressiva zijn géén anti-burnoutica, zullen we maar zeggen.

Een psychische aandoening zoals depressie of PTSS gaat niet vanzelf weg en daarbij zijn antidepressiva misschien de beste keuze. Maar overspanning en burnout zijn ten eerste geen psychische aandoeningen (maar lichamelijke, zie blog #132), ten tweede iets anders dan depressie (zie blog #52) en ten derde zowel te voorkomen als te genezen zónder antidepressiva, simpelweg door stress weg te nemen en genoeg rust te introduceren.

Afbouwen

Als je wil gaan afbouwen moet je dus óók maatregelen nemen voor een beter leven. Zit je nog steeds in die stressvolle baan / relatie / gezinssituatie / etc. dan is het logisch dat je je enorm klote gaat voelen. Ook al heb je niet eens last van onttrekkingsverschijnselen dan kan het alsnog verschrikkelijk aanvoelen.

Op dit blog probeer ik altijd naar andere factoren te kijken die er voor kunnen zorgen dat het niet goed met me gaat, en geef ik niet meteen de antidepressiva de schuld van alles. Dit omdat er méér is dat invloed heeft op je gezondheid dan alleen medicijnen.

Afbouwen hoort samen te gaan met verbeteringen in het leven. Voor zowel het afbouwen als de verbeteringen in het leven heb je misschien wel hulp en begeleiding nodig. Helaas zijn de medische disciplines hierover gescheiden. De huisarts kan wel wat met de dosis doen maar geen psychologisch traject uitvoeren. De psycholoog kan je helpen om het leven te verbeteren maar trekt de handen af van medicijngebruik. De psychiater is een optie, maar wil vaak méér medicijnen voorschrijven in plaats van minder en noemt de behandeling “geslaagd” als de patiënt zich goed voelt, ook al neemt deze op dat moment meerdere verschillende medicijnen tegelijk in (zoals antidepressiva én pammetjes).

Ik heb het “geluk” gehad dat ik door mijn burnout mijn hele leven al op zijn kop heb moeten zetten. Geen baan meer, verhuisd, andere prioriteiten, nieuwe inzichten over werk, leven en wat wél belangrijk is. Trauma’s zijn verwerkt, er is geen stress meer. Inmiddels ben ik ook psychologisch helemaal klaar en ontslagen van behandeling. De maatregelen voor een beter leven zijn dus allemaal al genomen. De omstandigheden voor het afbouwen zijn in mijn geval dus goed, waardoor ik de beslissing om af te gaan bouwen makkelijker heb kunnen nemen.

Kijk dus vóór het afbouwen hoe het met je eigen leven gesteld is. Want wat niet goed gaat, is niet op te lossen met een pilletje, en ook niet door weer te stoppen met dat pilletje.

Volgende keer

Volgende keer zit ik precies op de helft van de dosis.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.