#273: Worstelingen met de OR-methode van Fleming

Ik probeer een nieuw ritme in mijn leven te krijgen; een nieuw dagschema om te herstellen van mijn burnout. Officieel gezien heb ik geen burnout meer (zie blog #244) maar ik heb wel last van voortdurend (licht) gespannen zijn, niet zo goed kunnen kalmeren, flinke moeheid en milde angsten.

Met de psychosomatisch fysiotherapeut heb ik tijdens de intake afgesproken om de OR-methode van Fleming alvast te gaan doen: met rustend liggen op vaste tijden bouw je dan reserves op. Als het goed is kan je dan beter slapen in de nachten, gaan angst en onrust weg, en krijg je meer energie.

De eerste paar dagen lukt het niet zo goed; ik mis soms de rustmomenten en dat mag eigenlijk niet. Je moet niet super streng voor jezelf zijn maar op de vaste tijden moet je wél echt alles laten liggen en vervolgens plat gaan liggen met de ogen dicht, 15 tot 20 minuten.

Opbouw van reserves

Maar ik wil alles wel goed doen en ik snap het meteen niet meer als er iets niet klopt. Bijvoorbeeld: wat gebeurt er als ik om 11:00 een rustmoment heb maar deze mis doordat ik iets aan het doen ben? Mag ik dan nog wel om 11:05 beginnen? Of moet ik dan wachten tot het volgende moment, dat om 13:00 is?

Ook zijn er een paar momenten waarin ik zó moe ben, dat ik ongemerkt een half uur lig, terwijl maar maximaal 20 minuten is toegestaan. Ik ben dan meteen weer bang dat ik het fout doe en dat dat niet gezond is. Ik val overigens nooit in slaap bij de ligmomenten. Oh, wat verlang ik er naar om gewoon eens lekker in slaap te vallen. Maar ik ben te onrustig om in slaap te kunnen vallen.

Dan denk ik weer terug aan heel in het begin van mijn burnout, toen ik hele dagen op de bank lag. Na elke activiteit meteen weer plat, maar natuurlijk wel om de zoveel tijd even op staan, rondlopen, buiten wandelen, etc. Beweging moet doorgaan. Maar het liggen was soms gewoon lekker. Ik dommelde dan weg op het geluid van de vaatwasser of een heel klein zacht muziekje.

Nu ben ik bang dat ik veel te lang blijf liggen, wat niet mag van de OR-methode. Je moet na 20 minuten weer stoppen. Ik realiseer me opeens dat de OR-methode eigenlijk niet speciaal bedoeld is voor mensen met een burnout. Wie zegt dat ik niet gewoon langer mag blijven liggen?

Ik raak weer in de knoop met mezelf. Ik zit nu weer strak allerlei regels te volgen terwijl je bij burnout juist moet zeggen:“NIKS HOEFT, ALLES MAG”. Ik word nerveus van de regels en ik word er nerveus van als ik per ongeluk de regels overtreed.

Na een weekje klooien is er eindelijk een dag dat het helemaal 100% goed lukt. Ik pak een rustmoment om 11:00, 13:00, 15:00, 17:00 en 19:00 en tussendoor doe ik kalm aan. Ik wandel buiten een half uur en voor de rest drink ik thee en zit ik zo min mogelijk op iPhone en iPad. Ik ben echt super trots dat de hele dag echt goed gegaan is en dat het me lukt!

Angsten

Maar dan opeens, terwijl ik op de bank lig tijdens mijn rustmoment van 19:00, krijg ik angsten. Mijn hoofd gaat heel erg raar doen, en voelt alsof er een steen in zit. Om 20:00 ga ik dan maar naar bed en het wordt steeds erger. Mijn hartslag gaat kloppen in mijn hoofd en het gaan nóg raarder aanvoelen. Ik krijg er ook hartkloppingen bij gedurende enkele minuten.

Ik wil geen Lorazepam nemen want dat heb ik de afgelopen drie dagen al genomen om te kunnen slapen, omdat ik al steeds onrustig was. Ik blijf tot 23:00 in bed liggen en val steeds bijijijijijna in slaap, maar ik val niet in slaap. Mijn kop blijft maar gonzen en bonzen. De hartkloppingen gaan gelukkig wel weg. Nou ja, dan toch maar 1 mg Lorazepam.

Om 06:00 word ik weer wakker en ben ik teleurgesteld. Ik had gisteren zó’n goeie dag met genoeg ontprikkelen en de perfecte rustmomenten van de OR-methode. Maar toch krijg ik méér angstaanvallen? En ik had juist in december zo goed ontdekt dat als ik minder prikkel en meer uitrust, dat de angsten dan vanzelf weggingen.

Ik raak meteen een beetje in paniek. moet ik dan toch misschien maar weer eens aan de antidepressiva gaan? Die stomme angsten zorgen er steeds voor dat ik niet slaap en overdag ook niet tot rust kom. Ik blijf maar chronisch in een soort onrustige stand staan. Ik blijf maar “aan” staan en hoewel ik NIET megazenuwachtig ben is het toch super verstorend. Mijn uitgeputte lijf kan steeds maar niet ontspannen en tot rust komen.

Ik moet het nog maar even een paar weekjes volhouden, want bij de OR-methode kan het lichaam gaan tegenstribbelen en rare verschijnselen geven omdat het niet gewend is aan de regelmaat van de rustmomenten. Het is nu eind januari 2023, ik ga nog even door tot eind februari en dan zie ik wel weer verder.

Volgende keer

Volgende keer begin ik met psychosomatische fysiotherapie.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.