#256: Ik wist niet dat ik al maandenlang slecht sliep

Ik heb drie dagen goed geslapen met Lorazepam. Op de vierde dag sinds mijn grote terugval is mijn hoofd ONTZETTEND zwaar. Ik heb wel eens geschreven dat er een steen in mijn hoofd dit, of een strakke band eromheen. Maar ditmaal is het alsof er een molensteen in zit.

In de ochtend na het fietsen word ik opeens lekker kalm. Ik zit op mijn stoel, sluit mijn ogen en val bijna in slaap. Een half uur lang zit ik op mijn stoel met mijn hoofd naar beneden, als een slappe vaatdoek. Het voelt heerlijk. Zou de rust nu eindelijk terugkomen?

Slapen of niet slapen

In de avond val ik snel in slaap want ik ben kapot. Maar om 02:00 word ik weer wakker met een enorm rotgevoel in mijn hoofd. Ik kan weer niet slapen. De rest van de nacht lig ik te woelen met mijn rothoofd. Shit, wat jammer dat de Lorazepam nu niet lijkt te werken.

De huisarts heeft me doorverwezen naar de GGZ. Ik probeer na te denken wat ik daar wil doen. Ik heb al mijn therapie begin dit jaar afgerond en ik heb eigenlijk niks meer dat me stress geeft. Trauma’s zijn allemaal prima verwerkt. Ik denk dat ik puur overbelast ben door alle activiteiten die ik heb gedaan (zie blog #248). Wel slaap ik vaak slecht vanwege dat rotgevoel in mijn hoofd, of ik word wakker met heel veel drukte in het hoofd. Ik denk dat dit angst is.

Niet slapen dus

Ik lees even terug op mijn blog of ik dit wel vaker heb gehad, en mijn mond valt open van verbazing. Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan, maar ik noteer al een jaar lang dat ik ófwel wakker wordt met lawaai, dromen en onrust in mijn hoofd, of dat ik veel te vroeg wakker word met angstverschijnselen in mijn hoofd.

Als ik om 02:00 wakker was dan werd ik ook regelmatig nóg onrustiger en soms zelfs woedend omdat ik dan de rest van de nacht niet zou kunnen slapen. Dit gaf een hoop stress in de nachten, en dat gebeurde vooral de laatste maanden.

Ik slaap wel vaak 5 of 6 uur, en dan denk ik dat ik “goed” geslapen heb, maar het ontwaken gebeurt vaak te vroeg en met veel onrust. Zou dit er mee te maken hebben dat ik niet verder herstel? Dat mijn slaap niet lang genoeg en niet diep genoeg is?

Omdat ik in het eerste jaar van mijn burnout super slecht sliep (telkens 1 uur slapen, dan weer een paar uur wakker) was ik daarna best tevreden als ik 5 tot 6 uur sliep per nacht. En dat is helemaal niet genoeg. Ik heb verder nooit echt iets gedaan om deze slaap te verbeteren.

Als je niet genoeg slaapt dan kan je doen wat je wil maar je burnout gaat dan niet over. Ik heb in al mijn blogs maar nauwelijks teksten gevonden waarin ik schrijf dat ik gewoon een goede nacht heb gehad met zeven uur rust. En al helemaal niet dat ik nóg langer heb geslapen.

Het enige dat ik wél kan vinden is dat ik altijd zo moe ben en NOOIT energie heb. Ik heb me er zelfs over verbaasd dat veel boeken en artikelen over burnout melden dat je na een tijdje weer energie krijgt. En ik heb me erover beklaagd dat dit bij mij NOOIT gebeurt. Ik heb nooit energie, al jaren niet.

Omdat ik af en toe wat slijm ophoest heb ik aan de huisarts gevraagd om een longtest. ik heb er maar meteen een slaapapneu test bij gevraagd, want volgens mij moet ik me eens gaan richten op beter slapen.

Een slaapplan

Ik denk dat ik last heb van angsten waardoor ik te vroeg wakker word. Die angsten heb ik omdat ik uitgeput ben. Maar doordat ik nooit voldoende kan slapen blijf ik maar uitgeput. Mijn chronische stressrespons blijft maar aanstaan wegens uitputting, deze zorgt er ook weer voor dat ik niet goed slaap.

Ik verzin dit allemaal zelf maar hoor, maar ja, artsen, psychologen, boeken, artikelen…. NIEMAND heeft het hier over. Als ik vroeg wakker ben dan denk ik wel eens: “ja, ik was misschien niet moe genoeg want ik doe natuurlijk niet zo veel op een dag”. En daarmee accepteer ik dat ik niet heel goed heb geslapen.

Enkele weken geleden las ik het boek “Je vermoeidheid te lijf” van Annemarieke Fleming nog en daarin stond dat er door de meeste mensen veel te weinig geslapen wordt. Zelfs gezonde mensen die prima slapen zouden eigenlijk vaker dutjes moeten doen volgens het boek.

Ik wil dus een slaapplan hebben. Ik kan twee dingen doen: ófwel via de huisarts een slaaponderzoek vragen en dan zorgen dat ik voor eens en voor altijd goed ga slapen. Ófwel ik ga de komende tijd vaker dutjes doen en eerst dus even een aantal weken proberen om er zelf verbetering in te krijgen.

Want wat ik nu aan het doen ben is alleen maar gericht op het oplossen van de angsten. Dat is ook leuk, maar als de slaap daarbij niet óók wordt aangepakt dan heb ik er niks aan. Die angsten gaan volgens mij gewoon vanzelf weg als ik niet meer uitgeput ben.

Het is bijna 1 december 2022. Dit wordt het nieuwe plan. In 2023 ga ik herstellen, met voldoende slaap!

Volgende keer

Volgende keer voel ik me leeg en verdrietig.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.