Het is zomer. Een maand geleden had ik mijn laatste terugval. Ik kijk in mijn spanningsregistratie waarin ik per uur bijhoud hoe gespannen ik ben (zie blog #29). Allemaal drietjes en viertjes. Het wordt niet minder of meer. Ik blader verder en verder terug,
Verder lezen
Energie weg, baan weg, vriendin weg, spaargeld weg, auto weg. Tot zover de stand van zaken. Maar herstel ik nou eigenlijk wel? Het gaat wel langzaam beter met me, maar met het woord “langzaam” bedoel ik “verdomme-ik-sta-bijna-stil-waarom-de-fuck-kan-er-nou-niet-eindelijk-eens-een-keertje-wat-geavanceerd-worden-alsjeblieft-ik-word-gek”. Mijn vaste dagschema
Verder lezen
