#275: Hoe meer onrust, hoe meer angstsymptomen

Ik ben rommelig, onrustig, chaotisch. Ik krijg mijn dagen niet meer in een kalm ritme. Ik wil zo graag eens kalm en rustig de dagen doorkomen en de weken bevaren op kalm en rustig water. Maar ik krijg het niet meer voor elkaar. Hoe krijg ik die chaos en onrust toch uit mijn lichaam?

Ik sta op tussen 08:00 en 09:00, en ontbijt dan. Ik merk meteen dat ik mijn boterhammen of Brinta aan het schrokken ben en moet grote moeite doen om gewoon kalm en rustig te zitten. Ik pak thee, of melk en dan weer thee, oh nee toch melk. Of havermelk? In de Brinta zit al havermelk, nee dan toch maar thee. Ik neem soms speculaasjes op brood. Is dat ongezond? Misschien hagelslag?

Werken en rusten

Na het ontbijt ga ik wat op de computer doen, maximaal 1 uurtje. Dat geeft me altijd een goed gevoel en ik ben écht met leuke dingen bezig. Het gaat goed en ik ben trots dat ik ook écht gewoon kan stoppen, en dan de rest van de dag niets doe.

Dan, na het computeren, moet ik om 11:00 mijn eerste ligmoment nemen. Ik volg namelijk de OR-methode waarbij ik elke twee uur liggend moet rusten met mijn ogen dicht. Dit om reserves op te bouwen en weer energie te krijgen. Dit heb ik ook afgesproken met de psychosomatisch fysiotherapeut waar ik nu in behandeling ben (zie ook blog #274).

Maar hè, shit. Dit eerste rustmoment is nooit een rustmoment. Vlak voordat het 11:00 is twijfel ik of ik nog even een kopje thee zal nemen. Maar dat moet ik dan wel heel snel opdrinken want ik moet om 11:00 liggen. Of zal ik dan daarna thee doen? Zal ik een koekje erbij nemen? Oh nee, want ik had al speculaasjes op brood.

Pfoeh wat een gedachten en drukte weer allemaal. Waarom kan ik niet gewoon rustig zijn en gewoon even lekker gaan liggen? Het lijkt wel of ik veel te obsessief bezig ben met dat eten en drinken en rustmomenten nemen. Ik ben gewoon niet rustig. Waarom ben ik niet rustig? Ik wil zo graag rustig zijn.

Ik denk terug aan het begin van mijn burnout toen ik zo naar de klote was dat ik alleen maar op de bank kon liggen. Toen was ik veel vaker rustig. Als je maar 1 ding kan dan heb je ook niet al die twijfels over duizend dingen; je ligt dan gewoon op de bank en dat is het. Nu ben ik constant actief in mijn hoofd. Ik word gek van mezelf.

Nog geen 10 minuten later ga ik maar weer rechtop zitten, terwijl het rustmoment 15-20 minuten liggend moet zijn. Shit, het lukt niet, ik ben te onrustig. Godver. Nou, dan neem ik maar weer thee.

Tijdens het slurpen van de thee wil ik steeds op mijn telefoon kijken. Ik verveel me. Ik ben nog steeds onrustig en kán gewoon niet even lekker zitten met een theetje. Dan ga ik maar even naar de buurvrouw om te kletsen. Het is gezellig en fijn, maar ik ben zwaar overprikkeld als ik weer terug kom, drie kwartier later.

Drukte in mijn hoofd

Zie je wel, ik moet niet met de buurvrouw gaan praten, ik had plat moeten liggen. Ontprikkelen, Rusten. Maar nu ben ik druk. Nog drukker dan tijdens mijn ontbijtje. Wat een drukte in mijn hoofd. Hoe kan ik kalmeren?

Oh ja, als ik ga bewegen (zodat mijn hart wat sneller gaat kloppen) dan kan ik daarna neerploffen op mijn stoel en meestal kalmeer ik dan wel lekker. Ik adem dan diep en voel vaak de kalmte over me heen stromen. Ja, dat ga ik doen, ik ga even buiten fietsen, maar eerst even lunchen.

De lunch is net zo onrustig als het ontbijt. Ik neem een banaan en een boterham. Tja, dat is misschien te weinig. Nog maar een boterham. Nu zit ik vol en voel ik me opgeblazen. Misschien geen pindakaas moeten doen? Ik twijfel weer aan alles. Thee bij de lunch? Of weer melk? Ik drink al zo veel thee, het komt mijn neus uit die klote thee. Onrust. Chaos. Dan maar geen thee.

Oké ik ga buiten fietsen. Oh nee shit, het is nu 13:00 dus ik moet eerst een liggend rustmoment nemen. Nou, dat is dus niet rustig, Weer twijfels, twijfels. Ik kom niet tot rust. Waarom niet? Ben ik te veel geactiveerd vanwege het geklets met de buurvrouw? Of had ik niet moeten computeren? Of komt het doordat mijn eerste ligmoment al mislukt was?

Schijt. Nou ja, ik ga maar fietsen nu. Een half uur later ben ik terug maar ik ben kapot. Ik ben zo uitgeput en kapot dat ik bijna omval. Ik kán niet meer. Het voelt alsof er een molensteen op me ligt. Dit terwijl ik een paar maanden geleden nog elke dag 40 minuten fietste en me dan best oké voelde na 10 minuten uitrusten.

Nu werkt dat niet meer. Ik ben KAPOT. IK KAN NIET MEER. Hoe kan dit nou toch? Ik ben zo ongelooflijk uitgeput, terwijl ik al een maand lang rustig aan doe en mezelf veel minder belast. Nou dan maar weer even zitten met thee. Opnieuw wil ik steeds op mijn telefoon kijken. De tijd schiet ook al niet op. Ah, gelukkig, ik zou nog een nieuwe jas bestellen en ik krijg een melding dat ik weer geld op mijn rekening heb. Ik bestel de jas. Het geeft een goed gevoel, mooi zo. Maar nu heb ik weer niks te doen. Ik ga dan maar even ijsberen in de woonkamer.

Angst

Het is weer bijna tijd voor een rustmoment want het is nu 14:30. Maar ik ben zo moe en zo kapot dat ik nu alvast maar ga liggen. Mag dat wel? Maar dat laatste half uur hou ik niet vol. Ik lig onrustig, alweer. Ik wil zo graag kalm zijn, maar ik ben het niet. Meer chaos in mijn hoofd. Ik lig 20 minuten.

Ik ga daarna even autorijden langs de dijk. Dat is altijd wel rustgevend. Ik kom thuis maar de buurman staat buiten iets te doen. Ik maak een praatje van een half uur. Het is leuk om mensen te spreken, dan voel ik me niet zo alleen. Maar het praatje is te veel voor me. Ik ben alweer overprikkeld.

Vlak voor het eten krijg ik opeens angsten. Er komt een enorme druk op mijn borst te staan en in mijn hoofd verschijnt een steen. Het lijkt wel alsof ik ga instorten. Een uur lang zit ik op de bank en het voelt alsof ik dood ga. Dit is het raarste gevoel dat ik ooit heb gehad. Mijn borst voelt warm en hard aan, en mijn hoofd voelt als een blok beton. Ik twijfel nu of ik 112 moet bellen. Ik doe het maar niet, het zijn vast angsten,

Ik warm snel wat eten op en ga daarna maar naar bed. Daar worden de angsten steeds erger. Na een paar uur wordt mijn borst wel weer normaal, maar mijn hoofd blijft een blok beton. Uiteindelijk val ik in slaap nadat ik een halve milligram Lorazepam heb genomen. Om de paar uur word ik wakker met een bonzend hoofd. Alsof mijn hersenen aan het trillen zijn voor een spannend examen. Wat een rottige, onrustige nacht.

Als mijn dag onrustig is geweest, dan krijg ik angsten in de nacht. Ik schreef dit al eerder (zie blog #235). Ik moet mijn dagen rustig zien te krijgen. Ik wil van de onrust af. Hoe kom ik van de onrust af? Ik zou het nu, na bijna zeven jaar burnout, niet meer weten.

Volgende keer

Volgende keer onderzoek ik waar mijn onrust vandaan komt.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.