Eind september 2019. Precies drie jaar burnout. Ik stortte destijds in, in Duitsland waar ik op vakantie was (zie blog #07). Mijn hele leven ging op zijn kop. Ik heb na vijf maanden thuis zitten geprobeerd om mijn oude baan te hervatten,
Verder lezen
De tijd vliegt. Als een razende. Het is nu alweer half september 2019. In januari dacht ik:“nou, nog een maandje of zes, dan zijn we vast een stuk verder.” En dat is ook wel een beetje zo, maar niet echt “een
Verder lezen
Het is augustus 2019. Volgende maand ben ik drie jaar ziek. Alles lijkt wat rustiger te worden in mijn hoofd, en ik ben beter belastbaar. Dit merk ik onder andere doordat ik minder vaak spontaan aan het huilen ben. De afgelopen
Verder lezen
Begin april 2019. Bijna twee-en-een-half jaar burnout. Ik houd de moed er in, want er verandert veel. Mijn spanning daalt en ik kan beter slapen. De moeheid neemt toe. Oh, wat neemt de moeheid verschrikkelijk toe! Steeds vaker voel ik me
Verder lezen
Januari 2019 is bijna voorbij. Sinds alle ellende van de feestdagen en mijn verjaardag (zie blog #71) is het een stuk rustiger geworden in mijn leven. Nog één keer ben ik een dag lang enorm overspannen geweest, heb ik de hele
Verder lezen
Een burnout is volgens de officiële lezing een beroepsziekte. Deze begint met stress en dan overspanning door toedoen van het werk, en als dat maar lang genoeg duurt dan geeft het lichaam het op, volgt er decompensatie en heb je een burnout. Maar het is eigenlijk onzin
Verder lezen
Het UWV nodigt mij uit voor een verplicht gesprek. Ik heb sinds een maand een werkloosheidswet (WW) uitkering, want er is nog steeds geen antwoord op mijn bezwaarschrift tegen de beslissing van het UWV om mij geen WIA-uitkering te geven,
Verder lezen
Enige tijd geleden ben ik begonnen met een nieuw rustplan (zie blog #68) omdat ik samen met mijn CSR-coach ontdekte dat ik mezelf nog steeds te veel belast, ondanks dat ik maar heel weinig lijk te doen. Ik moet mezelf nu
Verder lezen
In blog #64 schreef ik over mijn ontdekking dat als ik iets “niet zo veel” vind, dat het dan vaak best nog een zware belasting is. Bijvoorbeeld een uur lang internetten; dat doet iedereen wel eens, maar is veel te belastend voor
Verder lezen
Vorige week schreef ik een betoog (zie blog #65) waarin ik stel dat veel uren maken de slechtste, minst efficiënte manier van werken is die leidt tot kwaliteitsverlies, tijdsverlies, hogere kosten, hoger verzuim en slechtere prestaties. Lees dat vooral eerst, alvorens hier verder te
Verder lezen
