#290: Mijn slaapritme wordt weer normaal

Lente! Pasen! Lammetjes! Het is april 2023. Nou okee de lente komt nog niet echt. Het regent alleen maar en alles is grijs en grauw. Hoewel ik nog erg uitgeput ben, beginnen mijn hersenen langzaam weer normaal te worden.

Ik merk nu duidelijk een verschil tussen lichamelijke belasting en hersenbelasting. Mijn hoofd kan veel meer aan. Ik kan wat TV kijken en gesprekken voeren, wel anderhalf uur lang, zonder problemen. Ook kan ik wat administratie doen de computer en dan voelt mijn hoofd soms rottig aan maar na een korte pauze wordt het weer normaler. Al met al gaat alles de goede kant op. Ja, ik ben nog steeds doodmoe maar dat wordt niet erger en ik krijg ook geen stressverschijnselen meer als ik mezelf wat meer belast.

Lichaam en geest

Informatie opzoeken, een aanvraag indienen, dingen op Marktplaats zetten, dingen bestellen, allerlei van dat soort zaken kan ik weer uitvoeren zonder noemenswaardige problemen. Als ik meer doe moet ik wel iets vaker weer even huilen tijdens een rustmoment, maar het valt op zich mee.

Mijn lichaam, in tegenstelling tot mijn hoofd, kan niet zo veel. Even traplopen, wandelen, de was doen, even iets zwaars optillen, boodschappen dragen, en ik begin meteen enorm te hijgen. Als ik dan ga zitten wordt mijn hoofd zwaar, gaan mijn ogen dicht en voelt het alsof ik geen adem meer heb.

Als ik plat ga liggen en diep ga ademen dan voel ik mijn hoofd en lichaam rustiger worden. Als ik “aan” sta, bijvoorbeeld na het plakken van een band, dan ga ik daarna best snel weer “uit”, na ongeveer 15 minuten rusten en goed ademen.

Het voelt alsof mijn hersenen zich flink aan het herstellen zijn en mijn stress-systeem weer steeds een beetje normaler aan het worden is. Maar de rest van mijn lichaam is oud, traag en moe.

Slapen gaat steeds beter. Ik ga naar bed tussen 21:00 en 21:30 en wordt dan tussen 05:00 en 06:00 wakker. Heel soms wat eerder maar dan val ik ook wel weer snel in slaap. Ik heb geen nachtelijke angsten meer, alleen soms wat nervositeit bij het wakker worden. Dit zakt weer af na een tijdje blijven liggen en rustig ademen.

Ik ben helemaal niet meer zo bang of onzeker over slapen en naar bed gaan, het gaat allemaal weer gewoon zijn eigen gangetje en ik hoef niet steeds op de klok te kijken. De dagen gaan makkelijker voorbij en de nachten ook. Mijn slaapritme wordt weer normaal.

De momenten van lichte nervositeit kan ik zowel overdag als in de nacht ook weer laten afzakken. Dat is heel erg mooi, want voorheen bleef ik altijd permanent “aan” staan, was is altijd nerveuzig en onrustig, en niets hielp om dat weer kalm te krijgen.

Enorme vooruitgang dus over de hele linie!

OR-Methode

Ik probeer steeds de OR-methode te doen, met om de paar uur plat liggen met de ogen dicht. Dat lukt niet altijd omdat ik soms niet kan stoppen met wat ik aan het doen ben. Hier moet ik dus goed oppassen; want zodra het wat beter gaat neem ik automatisch minder pauzes en rust. Dat is verkeerd, en zo heb ik het mijn hele leven gedaan, en dat moet ik nou juist afleren.

Als ik wél aan de ligmomenten denk en toe kom, dan merk ik vrijwel meteen verbetering. Een paar keer liggen op een dag en alles gaat écht meteen veel beter.

Het komt wel eens voor dat ik nét boodschappen heb gedaan en dat dan de kids van de buren komen binnenstormen. Die blijven nooit heel lang maar eigenlijk is dat dan te veel voor me. Ze zijn heel lief dus ik laat het maar toe, maar dan voel ik wel een belasting in mijn hoofd.

Maar daarna ga ik weer even liggen met de ogen dicht, en alles valt weer van me af. Het liggend rusten werkt écht goed en ik merk dat de rustmomenten overdag óók een positieve invloed hebben op de nachtrust. Dat staat ook in het boek over de OR-methode, maar ik geloof het pas als ik het zie natuurlijk. En ik zie het. Ik zie het echt gebeuren.

Ik ga de komende tijd dus proberen om de OR-methode weer een tijdje nog wat beter te volgen. Dus op vaste tijden liggen, ook al ben ik niet moe en gaat het best goed.

Omdat mijn lichaam nog zo uitgeput is en ik om de haverklap sta te hijgen, is er nog een hoop te doen om mijn energie terug te krijgen. Ik dacht altijd dat dat met wandelen en fietsen gedaan kon worden, en dan de wandel- en fietstijd steeds langer te maken. Maar volgens mij moet ik juist wat meer (uit)rusten en ligmomenten nemen en wat minder bewegen. De lichamelijke belasting kan pas omhoog als ik dat een flinke tijd goed heb gedaan.

Dit laatste staat overigens ook in het boek van Annemarieke Fleming; veel behandelaars richten zich op conditieopbouw en activatie van de patiënt, maar bij uitputting is dat niet altijd een goed idee. Er moet op zijn minst wel eerst wat energie te zijn alvorens daar iets mee te gaan doen.

Volgende keer

Volgende keer: wij hebben allemaal energie-educatie nodig.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.