#284: Ik ga enorm vooruit, misschien wel dankzij de OR-methode

Ik ben nu al een paar weken de OR-methode aan het doen, maar dan ook echt. Dus niet een beetje sjoemelen en af en toe een rustmoment overslaan, maar gewoon echt elke 2 uur een kwartier liggend rusten met de ogen dicht. Het is bijna maart 2023, en ik ga enorm vooruit.

Mijn onrustige nachten gaan weg en mijn rare rothoofd wordt een stuk beter. Als ik actief ben merk ik niet zo veel klachten, zoals gewoonlijk, maar het voelt ietsjes beter allemaal. Het voelt alsof ik meer aan kan, en minder beperkt word.

Als ik niks doe voelt mijn hoofd nog wel zwaar en raar, maar niet meer zo heel erg rot als altijd. Als ik met mijn ogen dicht ga liggen gaat mijn kop soms weer bonzen en gonzen, maar dat verdwijnt elke keer na vijf tot tien minuten en dan is het weer een “gewoon” zwaar hoofd. Het zware hoofd is een stuk prettiger dan het duizelige, bonkende rothoofd.

Liggend rusten

Wanneer ik actief dingen ga doen, maakt niet uit wat het is, dan voelt het best oké. Netflix kijken, buiten wandelen, naar een winkel, kletsen met een buur, noem het maar op. Het voelt wel aardig en mijn hoofd wordt nog maar een klein beetje rottiger.

Dan volgt er weer een liggend rustmoment en voelt alles de eerste 5 minuten veel rottiger en daarna komt er rust in de tent en worden de klachten minder. Het duurt vrijwel altijd zeven tot tien minuten en dan stabiliseert alles zich een beetje. Het lijkt erop dat prikkelingen en spanningen dan verwerkt zijn en mijn lichaam (en vooral mijn hoofd) weer normaal gaat doen.

Soms komt het enorme rotgevoel weer terug. Dat gebeurt vooral bij onverwachte verstoringen of als ik mezelf te veel belast. Nét even te veel TV kijken, nét even boodschappen gaan doen terwijl ik vlak daarvoor al iets anders prikkelends heb gedaan, de kinderen van de buren die verstoppertje in mijn huis komen doen, etc.

Ik denk dan:“oh shit, hier gaan we weer naar de klote” en dan word ik wat ongedurig en onzeker. Als mijn ligmoment dan is aangebroken voelt het kut. Mijn kop bonst en gonst en ik heb wat angstverschijnselen in mijn hersenen. Maar dan toch… dan toch na 7 tot 10 minuten wordt het milder of het gaat bijna helemaal weg.

Volgens de OR-methode zorgen de liggende rustmomenten (met de ogen dicht) ervoor dat het lichaam en de hersenen allerlei herstelprocessen in gang zetten. Ik voel en merk nu duidelijk verbetering tijdens elk moment dat ik lig (op de bank). Ook al heb ik soms helemaal geen zin meer om te liggen en ben ik het zat, tóch doe ik het en tóch merk ik kleine verbeteringen elke keer.

Hoewel deze verbeteringen klein zijn, zijn ze wel veel groter en beter merkbaar dan allerlei dingen die ik tot nu toe heb geprobeerd, zoals mediteren, yoga, ademhalingsoefeningen, zenuwstelsel oefeningen, etc. Al die dingen hebben bij mij nog nooit iets geholpen, wat het ook zo frustrerend maakt want iedereen roept altijd dat dat allemaal zo goed zou moeten werken.

Zodra ik ga liggen merk ik na enkele minuten dus al verbetering, iets dat ik de afgelopen jaren nog nooit heb meegemaakt.

Slapen

Ik slaap ook beter. Langzaamaan lig ik niet meer van acht to acht in bed, maar ik ga om half negen, negen uur naar bed. In de ochtend ga ik van half negen naar acht naar half acht om op te staan. Dit is goed nieuws! Twaalf uur per dag in bed liggen is niet goed.

Ik las ergens dat als je een slaapstoornis hebt, dat je dan niet langer in bed moet gaan liggen dan je slaap is. Dus als je maar vier uur per nacht kan slapen moet je eigenlijk gewoon om 23:30 naar bed gaan, van 0:00 tot 04:00 slapen, en dan om 4:30 er weer uit gaan. (Dus de slaaptijd plus een half uur ervoor en erna.) Dat is wel super irritant want je dag is dan heel lang, maar veel beter voor het herstel van je slaapritme. Langzaam kan je de slaaptijd dan laten groeien.

Gelukkig begint het bij mij nu ook te werken. Omdat ik wat beter TV kan kijken zijn de avonden na het eten niet zo tergend saai en lang meer. Ik haal half tien naar bed gaan nu makkelijk. Ik volg wat series op YouTube maar die duren 30-40 minuten per aflevering. Tussendoor pauzeer ik, en natuurlijk ook op de vaste tijden (17:00 en 19:00) weer een kwartier liggend rusten in stilte.

Mijn nachten worden normaler, ook al slaap ik steeds maar zes uur achter elkaar. Ik zou dus eigenlijk van 22:30 tot 05:30 naar bed moeten gaan. Ik ben er nog niet maar het is al veeeeeeel beter dan hoe het was.

Ook heb ik minder drukke ontwaakmomenten. Onrustig dromen en elk uur licht wakker worden met lawaai in mijn kop: dat gaat allemaal langzaam weg nu. Ik heb nu zelfs al één nacht gehad waarin ik zeven uur sliep en vrolijk uit bed sprong om aan de dag te beginnen, iets dat ik al meer dan 10 jaar niet heb ervaren.

Rust lijkt niet meer nodig

De echt zware, tergende uitputting lijkt verdwenen te zijn (nu drie maanden sinds de laatste terugval) en het voelt alsof ik eigenlijk helemaal niet zo veel rust hoef te nemen. Dat is natuurlijk een valkuil die vaker voorkomt bij burnout herstel: zodra het weer wat lekkerder gaat voelen moet je oppassen, want je lichaam heeft nog geen reserves opgebouwd en je kan dus niet opeens stoppen met extra rust nemen, ontprikkelen en kalm aandoen.

Maar het voelt wel goed, om een beetje het gevoel te hebben dat al dat rusten en liggen en langzaam aan doen niet meer zo nodig lijkt te zijn. Het voelt als vooruitgang.

Hoe komt het dat ik zo vooruit ga? Dat is een vraag die me bezig houdt. Sommige mensen zullen nu zeggen:“wat maakt dat nou uit? wees blij dat je vooruit gaat!” Maar ik wil het weten om er van te leren. Ik wil namelijk nooit… nooit… NOOIT MEER terug een burnout in. Ik wil de goede dingen een vast onderdeel van mijn leven maken, en de verkeerde dingen zoveel mogelijk afschaffen.

Ik ben geen wetenschapper maar volg wel altijd de kritische houding: kan ik aantonen of beargumenteren dat iets daadwerkelijk waar is of niet? Mijn vraag voor nu is dus: wat is de oorzaak van mijn vooruitgang?

Het antwoord is: de OR-methode van Annemarieke Fleming. Het liggend rusten met de ogen dicht, voor 15-20 minuten per keer, heeft duidelijk merkbaar een effect dat direct optreedt. Elke keer weer na zeven tot tien minuten. Of ik me nou goed voel of slecht: ik ga liggen en na zeven tot tien minuten komt er meer kalmering, mijn hersenen en hoofd gaan rustiger doen, en ik voel me lekkerder.

Soms dan “zondig” ik en dan sla ik een tijdje de rustmomenten over. Dat gaat op zich wel goed, dus dan denk ik meteen dat het dus niet uitmaakt of ik de OR-methode nou wel of niet doe. Maar als ik dit lang genoeg volhoud, twee, drie dagen… dan komen mijn klachten weer terug. Uitputting, duizelig, bonkend hoofd, slechter slapen, meer angsten.

Ga ik daarna weer wat strenger om met de ligmomenten dan binnen enkele dagen herstel alles zich weer. Ik heb dit nu al meerdere malen meegemaakt en daarom concludeer ik dat het voor mij goed werkt.

Het kan natuurlijk een placebo effect zijn. Het kan ook zijn dat de lente eraan komt. Het kan ook zijn dat ik nu al een week of zes totaal geen stressfactoren meer in mijn leven heb. Ik hoef niks, heb geen schulden, alles in mijn huis en huishouden gaat goed, geen familiedrama of vrienden-gezeik. De rust kán nu ook echt terugkomen.

Als ik écht wil weten of het helpt zou ik eigenlijk wat stress moeten introduceren in mijn leven en dan kijken hoe dat gaat, zowel mét als zonder de OR-methode.

Volgende keer

Volgende keer gaat het herstel verder.

Bekijk reacties op deze blogpost of reageer zelf via Instagram.