#337: Dit blog stopt. Dit is de laatste update.

Op 21 december 2024 heb ik besloten om te stoppen met bloggen. Kakikhebeenburnout.nl is momenteel het langstlopende burnoutblog van Nederland. De website had op het hoogtepunt ongeveer 10.000 bezoekers per maand. Helaas moet ik stoppen omdat er enkele mensen zijn die mij lastig vallen in mijn privéleven.

In deze laatste blogpost zal ik uitleggen wat er gebeurd is en een update geven over hoe het nu met mij, en mijn burnoutherstel gaat.

Een “bekendheid” zijn

Enige tijd geleden kwam er iemand bij mijn huis aanbellen die mijn woning had gevonden op basis van gegevens op mijn blog. Ik ben sindsdien bezig geweest om mijn privégegevens te beschermen. Ik kon mijn adres afschermen bij de Kamer van Koophandel en verwijderde informatie van Google Maps, Apple Maps, TomTom, en allerlei websites met persoons- en bedrijfsgegevens. Ook is een artikel over mij op NU.nl aangepast zodat niet meer herkenbaar is waar ik woon. Met veel moeite heb ik het nu voor elkaar dat mijn huisadres in elk geval niet meer te vinden is.

Ik heb in mijn leven een ruime ervaring opgedaan met online communities. Ik heb meerdere websites gepubliceerd over technologie en ik maak soms YouTube video’s over technische onderwerpen. Jaren geleden was ik de oprichter en hoofdredacteur van één van de grotere websites in Nederland op het gebied van technologienieuws waar ook een openbaar forum op aanwezig was. Ik weet dus wat het is om een online “bekendheid” te zijn, hoe de moderatie van online communities werkt en ik weet ook dat er mensen bestaan die om wat voor reden dan ook een hekel aan me zouden kunnen hebben. Zo gaat dat nou eenmaal online.

Op mijn blog heb ik zes jaar lang alles over mijn privéleven gedeeld. Ik kreeg enorm veel positieve reacties en zelfs verschillende psychologen en huisartsen blijken hun cliënten te adviseren om mijn blog te lezen. Ik ben daar erg blij mee. Helaas trekt zo’n verhaal natuurlijk ook vervelende mensen aan. Mensen die om één of andere reden roepen dat ik helemaal geen burnout heb, dat mijn blogs gelogen zijn, dat ik er geen verstand van heb, dat ik me aanstel. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening en ik kan natuurlijk verwachten dat er haters verschijnen als ik in het openbaar dingen over mijn leven publiceer.

Stalking

Vervolgens kwamen er lui die via Instagram privéberichten begonnen te sturen naar lezers die reageren op mijn blogposts. Daarin werd gezegd dat ik lieg, dat mijn blogs niet kloppen of dat ze niet naar mij moeten luisteren. Dat is erg vervelend, maar mijn lezers kunnen zelf kiezen om deze mensen te blokkeren en ook dit hoort erbij, zullen we dan maar zeggen.

Dan waren er nog types die niet alleen claimen dat mijn informatie over burnout niet klopt, maar die daarmee cursussen, supplementen en andere nutteloze zooi probeerden te verkopen, zowel in de reacties op Instagram als in privéberichten naar lezers. Zij vinden het waarschijnlijk niet leuk dat ik informatie gratis weggeef en niets verkoop. Om uit een burnout te komen hoef je namelijk absoluut niets te kopen en al helemaal niets van influencers, zo is mijn opinie. Maar er bestaan nou eenmaal oplichters, en we zullen daarmee moeten leren leven.

Ook werd ik twee maal bespot door mensen die zelf wél snel uit hun burnout kwamen terwijl ik nog steeds bezig ben. Zij vonden zichzelf beter dan ik, want zij waren “alweer aan het sporten en aan het werk” en ik niet. Ze meenden dat ik dus geen advies of informatie over burnout zou kunnen verstrekken omdat ik zelf “nog niet eens hersteld ben”. Laten we hier even bij stil staan: dit waren geen tieners. Dit waren volwassen mensen. Die zelf ook een burnout hebben gehad. Uiteraard sta ik hierboven, maar ik begon wel ietwat moe te worden van dit soort gedoe.

Tot slot gingen enkele personen een stap te ver. Dat er op mijn Instagram wordt geëtterd is nog tot daar aan toe, maar deze mensen begonnen mijn privé-accounts op andere websites op te sporen om mij dáár ook nog eens lastig te vallen. Dit terwijl ik nergens mijn eigen naam, de naam van mijn blog of dezelfde gebruikersnamen gebruik. Als je er dan tóch nog achterkomt dat ik het ben en mij vervolgens daar óók gaat zitten lastigvallen dan ben je een stalker.

Het is veel werk om steeds maar weer mensen te blokkeren, te rapporteren, accounts van mezelf op te heffen om nieuwe aan te maken in de hoop dat ik dan anoniem blijf, en wat dies meer zij. Ik zal mijn beperkte energie daarom nu aan iets anders gaan besteden waar ikzelf en mijn persoonlijke verhaal niet meer op de voorgrond zullen staan. Mijn blog heeft duizenden mensen geholpen en kan nog steeds gewoon gelezen worden, dus ik kan mij terugtrekken en dan is er nog niets verloren.

De laatste update

Veel mensen stuurden mij berichten om te vragen hoe het nú met me gaat, aangezien mijn blog ook altijd enkele maanden achter liep op de werkelijkheid. Het is nu bijna kerstmis 2024 en het gaat behoorlijk goed.

“Burnout is geen vermoeidheid, het is een hel,” schreef ik in mijn eerste blogpost in april 2018. Mijn hel is inmiddels al lang verdwenen en ik ben nu zo ongeveer 80% hersteld als ik even een ruwe, nergens op gebaseerde inschatting mag maken. Vooruitgang bestaat dus, ook na zoveel jaar nog.

Ik volg nog steeds het 4-fasen herstelprogramma van Ernst Ellis waarbij strenge regels gelden. Als ik me aan de regels weet te houden merk ik duidelijk herstel en verbeteringen en als ik de regels weer laat varen, om wat voor reden dan ook, dan merk ik achteruitgang. Ik heb dus een goed merkbare controle over hoe het met me gaat, en dat heb ik de afgelopen jaren niet eerder ervaren.

Het slapen gaat goed, ik slaap zeven uur per nacht en zestig tot negentig minuten in de middag. De middagslaap is een automatisch onderdeel van mijn leven geworden en ik val zowel ’s middags als ’s avonds snel in slaap als ik in bed ga liggen.

Lichamelijk heb ik geen klachten meer afgezien van vermoeidheid, duizelingen en oorsuizen. Deze zijn niet zo erg meer als voorheen en wisselen een beetje af. Als ik te veel lichamelijke inspanningen doe dan nemen ze toe, en als ik super rustig aandoe dan nemen ze weer af. Het maakt niets uit of ik mezelf lichamelijk belast, geestelijk of emotioneel; elke keer gebeurt hetzelfde. Belast ik mezelf te lang dan kan ik meteen niet meer slapen (2 uur per nacht) en duurt het een week of drie voordat dit zich weer hersteld heeft.

Cognitief gaat het ook de goede kant op. Ik kan mij langer concentreren maar het is nog niet op een normaal niveau. Als ik mijn hersenen prikkel (muziek, TV, Netflix, YouTube, computeren, internetten, apps, games, etc) dan kan ik er na een uur niet meer tegen en wat belangrijker is: in de opvolgende nacht slaap ik meteen onrustiger en heb ik wilde zweetdromen. Als ik mijn hersenen vrijwel de hele dag met rust laat dan slaap ik meteen beter en ben ik kalmer.

Geestelijk gaat het prima, ik ben al meer dan een jaar bijzonder positief, enthousiast en in een goede stemming. Ik heb overal zin in maar wordt helaas beperkt door mijn gebrek aan energie. Ik heb overigens nog nooit een depressie o.i.d. gehad en daarmee lijk ik geluk te hebben, want anderen krijgen daar wel vaak last van. Mijn laatste intake bij de GGZ resulteerde in een afwijzing: “er kan geen diagnose gesteld worden en we kunnen dus ook geen behandeling aanbieden”. Ik heb dus niks, zo is de conclusie.

Depressie, persoonlijkheidsstoornissen, trauma, en wat dies meer zij, uit elke test komt als resultaat dat er geen reden is om aan te nemen dat er bij mij sprake van is. Ook bij tests zoals AD(H)D, CVS, 4DKL, hoogsensitiviteit, en allerlei andere dingen die ik voor de lol ook maar eens heb geprobeerd komt er niets uit. ASS (Autisme) is enkele jaren geleden al uitgesloten. Als ik een burnouttest invul dan komt er uit dat ik weliswaar in de buurt kom van een burnout maar er (nog) niet één heb. Dat lijkt me een heel mooi resultaat, want het bevestigt mijn eigen idee dat ik inderdaad gewoon een burnout heb die al een heel eind hersteld is maar nog niet helemaal.

Ook lichamelijke tests leveren niets op. Bloed, bloeddruk, hart, longen, nieren, noemt u het maar. Alles is prima en is al mijn hele leven prima. Uitgebreide B12 en andere tests leveren ook geen problemen op. Ik ben zo gezond als een vis, afgezien van een redelijke hoeveelheid buikvet en wat licht verhoogd cholesterol.

Zoals ik eerder al eens schreef kan ik het huishouden doen, wandelen, fietsen, gezellig doen en zelfs werken, maar als het langer dan een uur duurt dan kan ik problemen verwachten. Het komt er telkens weer op neer dat wat in het 4-fasen herstelprogramma staat klopt voor mij en dus houd ik het vol. Ook kan ik me goed vinden in de methodes uit Annemarieke Fleming’s “Je vermoeidheid te lijf” en Carolien Hamming’s “Gek op stress”.

Tot op een jaar geleden kon ik nog allerlei stressfactoren in mijn leven aanwijzen maar nu niet meer. Alle omstandigheden zijn nu ideaal voor een verder herstel. Het gaat er nu dus om dat ik mijn activiteiten, hersenprikkelingen en andere belastingen op een goede manier balanceer.

Toekomst

Ik heb mijn verwachtingen de afgelopen jaren al flink bijgesteld. Ik hoef geen carrière, werk of superactief leven meer te hebben. Geld hoef ik ook niet, en zelfs een vrouw zoeken komt wel weer eens een keer als ik een normaal energie- en concentratieniveau kan bereiken. Het enige dat ik wil is dat ik eens per jaar op een berg kan staan. In de Alpen, skiënd of wandelend, met een goddelijk uitzicht, genietend van rotsen, watervallen, zon, sneeuw, beekjes, naaldbossen, frisse lucht en paarse koeien. Oké, twee keer per jaar wil ik dat.

Ik wil graag iedereen bedanken die in de afgelopen jaren heeft gereageerd, gemaild, of mij op een andere manier heeft gesteund. Sommigen zijn inmiddels al lang weer hersteld, anderen blijven net zoals ik nog even doormodderen. We hebben in elk geval samen veel geworsteld, gelachen en zelfs gehuild, en ik ben erg blij dat heel veel mensen iets aan mijn verhalen hebben gehad.

Nog steeds krijg ik veel berichten van mensen die graag willen weten hoe ze met hun burnout om moeten gaan omdat ze vast komen te zitten in een web van niet werkende adviezen of behandelingen. Vooral degenen die langer dan een jaar bezig zijn kunnen vaak nergens meer terecht als blijkt dat de standaard tips, trucs en behandelingen nauwelijks vooruitgang bieden.

Om die reden ben ik vorig jaar begonnen met het bedenken van een algemeen herstelmodel voor burnout dat zich niet richt op één of enkele aspecten van burnout, maar op álles. Dit noem ik het “driepijlermodel” ofwel het 3P-model. Een website hierover waaraan ik begon is nog lang niet klaar maar wie geïnteresseerd is kan het alvast een beetje bekijken via burnouteindelijkbegrepen.nl. Volgend jaar zal de site verder worden aangevuld en reacties erop zijn alvast welkom.

Ik hoop dat ik op die manier nog een bijdrage kan leveren aan het oplossen van het burnoutprobleem in Nederland (dat inmiddels ook studenten en scholieren raakt) zonder dat mijn persoonlijke verhaal of privéomstandigheden er nog bij betrokken worden.

Bedankt en tot ziens!

Mijn Instagram account zal blijven bestaan maar het bloggen stopt. Misschien dat ik ooit nog eens een boek ga schrijven, ik heb daar al een paar honderd ideeën voor genoteerd maar met mijn huidige beperkingen ga ik er nog niet aan beginnen. Alles gaat met kleine stapjes, niets hoeft af, niets hoeft snel, en rust en kalmte zijn belangrijker.

Tot ziens allemaal, en heel veel sterkte als je nu in een burnout zit. Het kan lang duren of het kan kort duren, maar zorg in elk geval goed voor jezelf. Alléén voor jezelf dus, en niet voor je baas, je klant, het UWV of allerlei andere mensen die aan je trekken of duwen.

Alles waarvan je denkt:”dit moet nou eenmaal” of “dit kan niet anders” hoeft in werkelijkheid écht niet en kan wél anders. De aanhouder wint en er is altijd hoop, ook al lijkt er soms geen hoop meer te zijn. Hou vol want het zal altijd beter gaan, ook al denk je dat dat niet meer mogelijk is.

alles is gedaan
niets helpt
doe niets

overal komt narigheid van
nergens is vrede
wees nergens

iedereen heeft haast
iedereen is ongeduldig
niemand heeft tijd
niemand is volmaakt
wees niemand

Freek de Jonge (1982)

Volgende keer

Dit was de laatste blogpost. Volg mijn Instagram pagina om op de hoogte te blijven van toekomstige ontwikkelingen.

Heb je zelf soortgelijke ervaringen of juist andere? Reageer op Instagram.